Salaam Bombay!!

Var að horfa á eina af mögnuðustu myndum sem ég hef séð; Salaam Bombay, sem ég mæli með að allir horfi á til að átta sig á bæði hvað við höfum það ofboðslega gott, og hversu rosaleg eymd er til í heiminum.

Myndin fjallar um ungan indverskan strák sem þarf að yfirgefa fjölskyldu sína og endar í Bombay. Þar vinnur hann við að sendast með te en býr á götunni. Söguþráðurinn er mjög einfaldur en afar áhrifaríkur og ég verð að viðurkenna að þessi mynd hafði mikil áhrif á mig.

Maður ætti ekki að vera með peningaáhyggjur því í raun og veru höfum við flest tækifæri sem hægt er að bjóðast í þessum heimi ( þó svo að ég vilji alls ekki gera lítið úr áhyggjum neinna, þaðanafsíður mínum ) en okkar vandamál virðast þó svo ótrúlega smávægileg í samanburði við milljónir af heimilislausum börnum sem búa í þessum heimi.
Heyrði í fréttunum um daginn að það er talið að þau séu um 5 milljónir!!!!!

Sumir vilja ekki hjálpa því þeir halda að það muni ekki breyta neinu í þessum heimi, en hvernig er hægt að segja að það breyti ekki neinu ef maður gefur litlu barni þó það væri ekki nema örlitla von.

Í ljósi þess að ég er einstaklega snortin af þessari mynd vil ég mynna fólk á www.abc.is og aðrar hjálparstofnanir ( það þarf ekki mikið til, ég borga t.d. ekki nema 950 kr á mánuði sem er í raun skömmustulega lítið ).

óson og Valencia

Hér er búið að vera hrikalega heitt undanfarið, svo heitt eiginlega að ég voga mér varla út úr húsi nema þörf sé. Í tímum situr maður svo í sínum eigin líkamsvökva ( svita ) og reynir að teygja sig í þann litla gust sem viftan gefur.
Göturnar eru litaðar af gulri mengun og ef maður er úti á háannatíma á stórri götu þá verkjar mann í nefið af öllum skítnum sem maður er að anda að sér.

Já, því miður getur maður ekki setið á ströndinni með pina colada þennan mánuðinn.

Annars var ég svo heppin að fá einhvers konar matareitrun um daginn, mig grunar að í einhverru stressi hafi ég ekki eldað kjúkling nógu vel og fékk mallakúturinn heldur betur að kenna á því. Um kvöldið gat ég varla staðið upprétt af verkjum og svo seinna byrjuðu herlegheitin. Held ég hafi þurft að æla u.þ.b. 10-15 sinnum þá nóttina...það var ekkert sérlega skemmtilegt.
Er enn að jafna mig á þessu ógeði, hef bara étið vatnsmelónu síðustu 2 daga og drekk kók inn á milli til að halda mér vakandi.
Litli vibbinn sem ég bý með sagðist hafa smitast af þessu frá mér og tók sér frí í vinnunni en sat svo og horfði á sjónvarpið og reykti hass allan daginn...ekki eðlilegt þetta lið.

Annars eru hassreykingar ótrúlega algengar hérna, og það er ekkert verið að fela það fyrir neinum. Fólk reykir hass út á götu eins og ekkert væri eðlilegra, en það er ekkert svo eðlilegt fyrir saklausa íslenska stelpu, ættaða úr Eyjafirðinum. Veit meira að segja að það viðgengst að þegar löggan gerir upptækt hass þá geyma þeir hluta af því fyrir sjálfa sig svo þeir eru hálf skakkir greyin líka stundum.

Já, þetta er undarlegt...eða það finnst mér allavegana.

Bæti hérna við tveimur myndum af verkefni sem ég gerði, hönnun af bar....sjáiði bara hvað míns er dugleg!

Sumarkvöld í Reykjavík

Jújú, mikið rétt...íslandsfríið reyndist vera stutt svo nú er maður kominn aftur í kæfandi hita.
Þurfti að gista fyrstu nóttina á hóteli í Alicante. Mér var svo heitt að það fyrsta sem ég gerði þegar ég kom inn var að fara úr buxunum svo ég var bara á naríunum...haldiði að kallinn í móttökunni hafi allt í einu ákveðið að ráðast inn á mig, sagðist vera að leita að einhverju.
Svo þegar ég tók leigubíl upp á lestarstöð þá lenti ég á einhverjum manni sem var svona líka ofboðslega hrifinn af sjávarilminum í Alicante og sagði mér að þefa. Fann bara svona skítugan saltfnyk einhvern, ekki svona góð sjólykt eins og heima.

Það var annars yndislegt heima, gott að geta dregið djúpt að sér andanum og fundið ferskt og hreint loftið fylla lungun ( já tók sérstaklega eftir þessu ). Fór í ferðalag með Adda upp á Snæfellsnesið og Húsafell, algjört æði!
Svo bara hitti maður vini og vandamenn og naut þess að vera laus úr sjúklegum hita en vera komin í hið eina og sanna íslenska sumar, borðaði góðan mat og knúsaði litlu frændsystkinin.

Í morgun vaknaði ég svo eins og vanalega í svitakófi með hárið og lakið blautt. Úff...

og nú byrjar brjálæðið...

ójá, núna mun sko ekkert vera gefið eftir fyrren eftir verkefnaskil, hvorki af kennurum né nemendum. Það er hreint helvíti að fara í tíma...allir gjörsamlega að fara yfir um svo maður kemur heim og þarf um 2 tíma bara til að trappa sig niður.

Já það er sko ekkert grín að ætla sér að verða innanhússhönnuður ( voða sjálfsvorkun er þetta í manni samt... )

Langar svo að kaupa mér myndavél þegar ég hef smá tíma aflögu svo ég geti tekið myndir af fínu verkefnunum mínum ( þegar þau verða fín...núna er þetta bara krot )svo allir geti séð hvað maður er orðinn klár :)

Náði mér annars í flensu um daginn og er búin að vera með um 38 gráðu hita í síðustu viku. Mæli ekki með því í 30-35 stiga hita. Það hreinlega dropaði af mér í tíma í óloftkældri stofunni.

Já, svona er nú Valencia í dag.

stairway to heaven

Vaknaði fyrir rúmlega klukkutíma síðan ( klukkan 06.10, sem er nota bene mjög snemmt hérna á Spáni ) við árekstur. Maður heyrir nú reyndar oft í árekstrum þar sem ég bý við nokkuð stóra götu, svo ég spáði ekkert sérstaklega í þessum. Stuttu seinna fór ég svo að heyra í mörgum sírenum svo ég ákvað að líta út um gluggann þar sem að ég hefði hvort sem er ekkert getað sofnað aftur. Sé ég þá ekki þennan benzara blæjubíl á hvolfi hálf inná gangstétt beint fyrir neðan gluggann minn. Ég sá manninn hangandi í bílbeltinu sínu í framsætinu en svo var hann klipptur út og það var lagt lak yfir hann allan þegar hann var loksins kominn út.
Manni bregður bara svo að hugsa til þess að þessi maður hefur líklega bara verið á leiðinni í vinnunna og verið kannski smá þreyttur og svo sekúndu seinna er hann dáinn!!!

Ég bið ykkur öll sem lesið þetta í guðanna bænum farið varlega í umferðinni.

Lilja í sjokki

Grjónagrautur

Tók mig til í gær og bjó til grjónagraut. Get reyndar ekki sagt að ég hafi verið neitt svakalega professional en ég þurfti að raspa kanilstylka því við áttum ekki kanel í dufti. Það var mikið hlegið að aðförunum og meðleigjendum leist ekkert á þetta en á endanum bragðaðist hann bara ágætlega þó ég segi sjálf frá...þó svo að grjónagrauturinn hennar mömmu sé nú alltaf bestur.

Er annars komin með einhverja helvítis kvefdrullu, ojá kvefið hefur nú ekki yfirgefið mann þó maður hafi farið alla leið til Spánar...óþolandi hvað ég kvefast alltaf. Einu sinni fór ég til læknis því ég var búin að vera með kvef í u.þ.b. 2 ár stanslaust. Hún sagði mér að ég væri með það sem kallast "kvefnef" og lýsir sjúkdómsgreiningin sér þannig að þú losnar aldrei almennilega við kvef og þarft meira og minna alltaf að vera að snýta þér. Mjög skemmtilegt, sérstaklega því við þessum "sjúkdómi" er engin lækning.

Fer núna að styttast í verkefnaskil, nánar tiltekið þann 21. júní. Guð hvað það verður gott að klára þetta allt saman, þó svo að það sé alltaf nokkuð mikið brjálæði síðustu dagana. Veit ekki alveg hvað ég er búin að koma mér út í, vegna þess að í framtíðinni mun ég ekki eiga mér mikið líf. Einn kennaranna er alltaf að segja okkur að við munum ekki eiga mikinn tima fyrir neitt annað en vinnu í framtíðinni. Ohhh EN GAMAN! og ég sem ætlaði að eignast 5 börn, veit ekki hvort ég muni hafa tíma fyrir það. Jæja, stofna kannski bara mitt eigið fyrirtæki og það verður litla barnið mitt :)

Barinn minn "Bar Barbara" gengur ágætlega, er búin með 120 blaðsíðurnar af 3D teikningunum sem er hluti af því sem við þurfum að skila. Núna þarf ég að teikna upp í þrívídd framhlið hússins og svo þarf ég að klára ýmislegt tæknilegt; teikningar af vatns-og rafmagnsleiðslum o.s.frv.

Hér er annars kominn nýr "flatmate". Sá er frekar úldinn eitthvað og hálf subbulegur. Pinkulítill og ræfilslegur en er lögregla og segist hafa verið lífvörður hérna í den!! Gengur alltaf um með handklæði um mittið og spilar Robbie Williams í botn á hverjum degi. Mér hálfbýður við honum greyinu. Leiðinlegt að segja það eeeen....

Ekki meira í bili

pís át!

Sansibar

Stundum er sagt að maður sé orðinn fullorðinn. Ég held því nú samt ekki fram; mér til stuðnings sjá myndir að neðan.

Annars lítið að ske. Má búast við því að styttast fari í Kleppsinnleggingu eftir júní og júlímánuð því það verður ekkert lítið að gera og er maður nú þegar farinn að finna fyrir stressinu í mallakútnum. Þarf t.d. að klára 120 bls af teikningum, nokkrum gólfplönum og svo milljón önnur verkefni. En maður verður víst bara að taka þessu með róóólegheitunum eins og spánverjarnir eru nú þekktir fyrir að gera og reyna að muna að anda inni á milli.

Annars er ég mikið farin að sakna sterkra brjóstsykra undanfarið...og Kea ferskjuskyrs.

Hafið þið eitthvað um málið að segja?